Βρέθηκαν ίχνη ζωής στον Άρη

Επιστήμονες ανακάλυψαν μοριακές δομές βακτηρίων στον «κόκκινο πλανήτη»


Μπορεί να αποδειχθεί ότι αποτελεί την ανακάλυψη του αιώνα. Επιστήμονες της NASA ανακάλυψαν τις πιο πειστικές μέχρι σήμερα ενδείξεις ότι υπάρχει ζωή στον Άρη υπό την μορφή μικροοργανισμών βακτηρίων. Όπως δήλωσαν, η ενδελεχής μικροσκοπική εξέταση αποκάλυψε δομές με μορφή σκουληκιού, σε έναν μετεωρίτη από τον Άρη που έπεσε στη Γη πριν περίπου 13.000 χρόνια.Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι δομές αυτές είναι σχεδόν σίγουρα απολιθωμένα βακτήρια.
Τα βακτήρια βρίσκονται ενσωματωμένα κάτω από τα επιφανειακά στρώματα του αρειανού βράχου, γεγονός που υποδηλώνει ότι ήδη βρίσκονταν μέσα του όταν αυτός προσέκρουσε στον πλανήτη μας και ότι ο μετεωρίτης δεν μολύνθηκε εκ των υστέρων από γήινα βακτήρια, σύμφωνα με τους «Τάιμς του Λονδίνου» και τη βρετανική «Ντέιλι Μέιλ».
Ως «ένα πολύ ισχυρό στοιχείο για την ύπαρξη ζωής στον Άρη», χαρακτήρισε την ανακάλυψη ο επικεφαλής επιστήμονας του Διαστημικού Κέντρου Τζόνσον της NASA Ντέηβιντ Μακέι, ο οποίος μελετά τον μετεωρίτη από τότε που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1984, στους λόφους Άλαν της Ανταρκτικής.
Το 1996, ο Μακέι και οι συνεργάτες του συντάραξαν τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, όταν για πρώτη φορά υποστήριξαν ότι τα μικροαπολιθώματα στο βράχο υποδηλώνουν την ύπαρξη ζωής, όμως οι σκεπτικιστές επιστήμονες είχαν στη συνέχεια απορρίψει τους ισχυρισμούς, υποστηρίζοντας ότι τέτοιες απολιθωμένες δομές μπορεί κάλλιστα να μην είναι βιολογικής προέλευσης. Όμως η νέα ανάλυση, υπό τη δρα Κάθι Τόμας-Κέπρτα, με ηλεκτρονικά μικροσκόπια υψηλής ανάλυσης που δεν υπήρχαν πριν 13 χρόνια, όταν είχαν γίνει οι προηγούμενες μελέτες, ενισχύουν πλέον -αν δεν αποδεικνύουν- ότι ο αρειανός βράχος όντως κρύβει στα σπλάχνα του ενδείξεις αρχαίας ζωής.
Τα αρχαία μικρόβια πιθανότατα θα εισέδυσαν στο βράχο, όταν ένα μέρος από την επιφάνεια του Άρη καλυπτόταν από νερά και οι επιστήμονες πιθανολογούν ότι υπήρχαν μορφές ζωής. Ο αστροβιολόγος Ντένις Μπαζιλίνσκι του πανεπιστημίου της Νεβάδα των ΗΠΑ, ο οποίος μέχρι τώρα ήταν ένας από τους σκεπτικιστές, δήλωσε πλέον ότι, μετά τα νέα στοιχεία, αποδέχεται τη βιολογική εξήγηση των απολιθωμάτων, πρόσθεσε όμως ότι δεν μπορεί ακόμα να απαντηθεί με σιγουριά το ερώτημα της ζωής στον "κόκκινο πλανήτη".
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο συγκεκριμένος μετεωρίτης αποσπάστηκε από την επιφάνεια του Άρη, μετά την πτώση κάποιου αστεροειδούς στον πλανήτη, και έφθασε στη Γη αφού περιπλανήθηκε στο διάστημα επί 16 εκατ. χρόνια. Οι ερευνητές μπόρεσαν να ανιχνεύσουν την αρειανή προέλευσή του, καθώς η χημική σύνθεσή του ταίριαζε με αυτήν του Άρη.
Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό πλανητικής γεωχημείας "Geochimica et Cosmochimica Acta" που εκδίδει η Γεωχημική και Μετεωριτική Εταιρία, ενώ αναμένεται να ανακοινωθούν επισήμως από τη NASA την ερχόμενη Δευτέρα.
Η ίδια ομάδα ερευνητών της NASΑ μελετά δύο ακόμα μετεωρίτες από τον Άρη, έναν που βρέθηκε στην Αίγυπτο το 1911 και έναν που ανακαλύφθηκε στην Ανταρκτική από ιαπωνική αποστολή. Σύμφωνα με τις έρευνες των αμερικανών επιστημόνων -που πρόκειται να δημοσιευτούν σύντομα- και αυτοί οι βράχοι περιέχουν απολιθώματα μικροβιακής ζωής.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=106307

Άγνωστη κοινωνία στο βυθό του Ατλαντικού

Επιστήμονες της Απογραφής της Θαλάσσιας Ζωής ανακάλυψαν πλήθος θαλάσσιων όντων στα βάθη του ωκεανού.

ΛΟΝΔΙΝΟ- Μια ολόκληρη άγνωστη «κοινωνία» θαλασσίων ειδών ανακαλύφθηκε στα βάθη του Ατλαντικού ωκεανού, εκεί όπου το φως του ήλιου δεν φθάνει ποτέ. Μεταξύ των θαλάσσιων ζώντων «θαυμάτων» που εντοπίστηκαν από επιστήμονες που εργάζονται για την Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής- πρόκειται για έναν οργανισμό που «επιθεωρεί» την πανίδα και τη χλωρίδα των ωκεανών- ήταν ένα γιγάντιο ον που μοιάζει με χταπόδι, θαλάσσια όντα με πτερύγια που μοιάζουν με αφτιά ελέφαντα, καθώς και μικροσκοπικά οστρακόδερμα που λάμπουν σαν χρυσά κοσμήματα. Οι θαλάσσιοι βιολόγοι έμειναν έκπληκτοι μπροστά στην ποικιλία των ειδών που ανακαλύφθηκαν κατά τη διάρκεια μιας υποβρύχιας αποστολής σε βάθος 5.000 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, όπου έχουν πλέον εντοπιστεί συνολικά 17.650 είδη του βυθού. Ενα από τα πιο παράξενα είδη που βρέθηκαν ήταν ένα σπάνιο δείγμα ενός χταποδιού με πτερύγια το οποίο ονομάζεται κοινώς Dumbo, καθώς κολυμπά κουνώντας ένα ζευγάρι πτερυγίων που μοιάζουν με αφτιά ελέφαντα. Το συγκεκριμένο είδος έλαβε ωστόσο την ονομασία Jumbo Dumbo, καθώς μπορεί να φθάσει σε μήκος τα δύο μέτρα και σε βάρος τα έξι κιλά- πρόκειται για το μεγαλύτερο δείγμα τέτοιου είδους θαλάσσιου ζώου που έχει εντοπιστεί ποτέ. Το Jumbo Dumbo συνελέγη μεταξύ 1.000 και 3.000 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του Ατλαντικού ωκεανού, σε μια υποβρύχια οροσειρά γνωστή ως ΜεσοΑτλαντική Ράχη. Στην ίδια περιοχή βρέθηκαν και άλλοι οργανισμοί με μέγεθος μόλις λίγων χιλιοστών οι οποίοι τρέφονται με θαλάσσια... απομεινάρια (από νεκρό πλαγκτόν ως υπολείμματα από κουφάρια φαλαινών). Στο πλαίσιο της αποστολής οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν αυτόνομα, μη επανδρωμένα υποβρύχια για να εξερευνήσουν τον σκοτεινό βυθό του Ατλαντικού σε ακτίνα αρκετών χιλιομέτρων. Σε αυτά τα μεγάλα βάθη εντόπισαν, για παράδειγμα, ένα παράξενο, μακρύ πορτοκαλί ον που μοιάζει με ψάρι και το οποίο ονομάζεται Νeocyema (πρόκειται για το πέμπτο δείγμα του συγκεκριμένου είδους που ανακαλύπτεται σε παγκόσμιο επίπεδο). Συνέλεξαν επίσης περί τα 680 δείγματα μικροσκοπικών ζώων που ονομάζονται κωπήποδα και ζουν μέσα στα πλαγκτόν, ωστόσο ήταν σε θέση να ταυτοποιήσουν μόνο επτά εξ αυτών. Τα υπόλοιπα φαίνεται να είναι νέα είδη για τους ειδικούς, συμπεριλαμβανομένου ενός το οποίο έλαμπε σαν... χρυσό. O πως ανέφερε ο Ρόμπερτ Κάρνεϊ από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Λουιζιάνας που ήταν εκ των επικεφαλής του προγράμματος, «προκειμένου να επιβιώσουν στα μεγάλα βάθη τα ζώα ανακαλύπτουν πολλούς και διαφορετικούς τρόπους προσαρμογής. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη πληροφόρησης σχετικά με την “άβυσσο” των ωκεανών. Πολλοί πίστευαν ότι είναι αφιλόξενη σαν την έρημο. Ωστόσο αποδεικνύεται ότι πολλά είδη ζουν εκεί».

Πηγή: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artId=301009&dt=24/11/2009

Από τα πιο «καυτά» έτη στην Ιστορία το 2009

Εκτός και αν υπάρξει κάποιος απρόσμενα ψυχρός Δεκέμβριος, το 2009 προβλέπεται ότι θα αποδειχτεί παγκοσμίως το πέμπτο θερμότερο έτος που έχει ποτέ καταγραφεί, όπως εκτιμά η βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία, σύμφωνα με το BBC, χωρίς να αποκλείεται, σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις, τελικά να είναι ακόμα και το τρίτο θερμότερο από τότε που άρχισε η καταγραφή των θερμοκρασιών πριν περίπου 150 χρόνια.
Οι βρετανοί μετεωρολόγοι εκτιμούν ότι το 2009 η μέση παγκόσμια θερμοκρασία θα είναι αυξημένη έναντι του 2008, εκτός και αν υπάρξει κάποια ιδιαίτερα ψυχρή περίοδος μέχρι το τέλος του έτους, κάτι που αυτή τη στιγμή δεν προβλέπεται.
Οι σκεπτικιστές περί της εξέλιξης του κλίματος (και της υπερθέρμανσης του πλανήτη) είχαν υποστηρίξει ότι οι μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες φαίνονταν να έχουν σταθεροποιηθεί κατά την τελευταία περίπου δεκαετία.
Αυτό το απέδιδαν εν μέρει στο ρεύμα Ελ Νίνια του Ειρηνικού ωκεανού, το οποίο ψυχραίνει τη Γη. Όμως η επίδραση του Ελ Νίνια μετριάστηκε φέτος την άνοιξη και η Βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία προβλέπει ότι το 2009 θα αποδειχτεί ένα από τα πέντε θερμότερα έτη του τελευταίου ενάμιση αιώνα.
Όλα τα τελευταία δέκα έτη βρίσκονται ανάμεσα στα 15 πιο θερμά έτη των τελευταίων 150 ετών.
Το 2010 αναμένεται η επίδραση του θερμού ρεύματος Ελ Νίνιο και οι βρετανοί μετεωρολόγοι εκτιμούν ότι υπάρχει 50% πιθανότητα η μέση παγκόσμια θερμοκρασία να «κτυπήσει» ρεκόρ όλων των εποχών.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=105530

Θάλασσα κάλυπτε το βόρειο ημισφαίριο του Άρη

Από μια ενιαία θάλασσα πιστεύεται πως καλυπτόταν το βόρειο ημισφαίριο του Άρη, την οποία, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, τροφοδοτούσε εκτεταμένο δίκτυο ποταμιών.

Οι επιστήμονες σχεδίασαν καινούργιο χάρτη για τον Άρη, στον οποίο φαίνεται ότι τα δίκτυα πεδιάδων στον Άρη είναι διπλάσιας έκτασης από την αρχικώς εκτιμώμενη, γεγονός που παραπέμπει στο ότι έχουν σχηματιστεί από ποτάμια.
Η ερευνητική ομάδα επικεντρώθηκε σε μια ζώνη που περικυκλώνει τον ισημερινό και τα νότια πλάτη, η οποία πιστεύεται ότι υποδεικνύει τις κοίτες των ποταμών που κυλούσαν κάποτε στα υψίπεδα του πλανήτη καταλήγοντας σε έναν γιγάντιο ωκεανό.
Τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι εκατομμύρια χρόνια πριν ο Άρης είχε ένα «άνυδρο ηπειρωτικό κλίμα», όμοιο με τις ξηρότερες περιοχές της Γης. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι βροχοπτώσεις ήταν συχνές, τροφοδοτώντας τα ποτάμια, τα οποία με τη σειρά τους χύνονταν στη θάλασσα.
Οι ενδείξεις αυτές για την πρώιμη «υγρή περίοδο» του κόκκινου πλανήτη αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες για ύπαρξη ζωής.
«Όλα τα στοιχεία που προέκυψαν από την ανάλυση του δικτύου πεδιάδων στο νέο χάρτη υποδεικνύουν ένα συγκεκριμένο κλιματικό σενάριο για την πρώιμη εποχή του Άρη», επισήμανε ο δρ Γουέι Λούο από το Northern Illinois University των ΗΠΑ που ηγήθηκε της έρευνας.

Πηγή: The Independent http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1745695

Το Βατικανό κοιτά τους ουρανούς αναζητώντας εξωγήινους

Τέσσερις αιώνες αφότου καταδίκασε σε φυλάκιση τον Γαλιλαίο επειδή υποστήριζε ότι η Γη δεν είναι το κέντρο του Σύμπαντος, το Βατικανό διοργάνωσε επιστημονικό συνέδριο για το ενδεχόμενο ύπαρξης εξωγήινης ζωής και τις συνέπειές της για την Καθολική Εκκλησία.
«Τα ερωτήματα για την προέλευση της ζωής και την ενδεχόμενη ύπαρξη ζωής αλλού στο Σύμπαν είναι ιδιαίτερα κατάλληλα [για την Εκκλησία] και χρήζουν προσεκτικής εξέτασης» δήλωσε ο αιδεσιμότατος Χοσέ Γαβριέλ Φούνες, αστρονόμος και διευθυντής του Παρατηρητηρίου του Βατικανού, το οποίο λειτουργεί έξω από τη Ρώμη από το 1891.
Ο Φούνες παρουσίασε τα αποτελέσματα πενθήμερου συνεδρίου που συγκέντρωσε αστρονόμους, φυσικούς, βιολόγους και άλλους ειδικούς με θέμα την Αστροβιολογία, τη μελέτη της προέλευσης της ζωής και της ύπαρξής της σε άλλους πλανήτες.
Τριάντα επιστήμονες, πολλοί από αυτούς μη καθολικοί, συμμετείχαν στη συνάντηση και εξέτασαν μεταξύ άλλων το ερώτημα «εάν μορφές ζωής με ικανότητα αντίληψης υπάρχουν σε άλλους κόσμους.
Ο Φούνες παραδέχεται ότι το ενδεχόμενο ύπαρξης εξωγήινης ζωής θα είχε «πολλές φιλοσοφικές και θεολογικές συνέπειες», τόνισε όμως ότι οι σύνεδροι εστιάστηκαν σε επιστημονικά και όχι θεολογικά θέματα.
Η στάση της Καθολικής Εκκλησίας έχει αλλάξει σημαντικά από τότε που ο Ιταλός φιλόσοφος Τζιορντάνο Μπρούνο κάηκε στην πυρά ως αιρετικός το 1600 επειδή υποστήριξε, μεταξύ άλλων, ότι ίσως υπάρχουν και άλλοι κατοικήσιμοι κόσμου.
Το 1992, ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' αποφάνθηκε ότι η καταδίκη του Γαλιλαίου το 1633 ήταν ένα μεγάλο λάθος, που προέκυψε από «τραγική, αμοιβαία έλλειψη κατανόησης».
Ο μεγάλος Ιταλός αστρονόμος, φυσικός και φιλόσοφος προκάλεσε την οργή της Εκκλησίας όταν παρουσίασε αστρονομικές παρατηρήσεις που στήριζαν το Ηλιοκεντρικό Σύστημα του Κοπέρνικου.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 έως σήμερα, οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει εκατοντάδες πλανήτες εκτός του Ηλιακού Συστήματος, και πολλοί εκτιμούν ότι η ανακάλυψη εξωγήινων πολιτισμών απέχει μόνο λίγα χρόνια.

Πηγή:http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1073769&lngDtrID=252

Τα επτά «Άγια Δισκοπότηρα» της Φυσικής

Επτά καίρια άλυτα ερωτήματα που κρατούν τους φυσικούς άγρυπνους τη νύχτα.

Το καναδικό Ινστιτούτο Θεωρητικής Φυσικής Περίμετρος, που έχει δημιουργήσει από το 2000 ο οραματιστής ελληνικής καταγωγής επιχειρηματίας Μάικ Λαζαρίδης (δημιουργός της εταιρίας RIM που παράγει το κινητό Blackberry), έχει ήδη αποκτήσει παγκόσμια φήμη για την ικανότητά του να βρίσκεται στην επιστημονική πρωτοπορία και να προσελκύει τα καλύτερα «μυαλά» στα ερευνητικά προγράμματα του. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Στίβεν Χόκινγκ, μόλις παραιτήθηκε λόγω ηλικίας από την έδρα του στο Κέμπριτζ, άρχισε αμέσως τη συνεργασία του με το Perimeter Institute.
Πρόσφατα ολοκληρώθηκε μια δεκαήμερη εκδήλωση με τίτλο «Από τα Κβάντα στον Κόσμο», στο πλαίσιο της οποίας ζητήθηκε από ένα πάνελ κορυφαίων φυσικών του πλανήτη να απαντήσουν στο πρωτότυπο ερώτημα «Τι σας κρατάει άγρυπνους τα βράδια;». Ακολουθεί μια σύντομη παράθεση των απαντήσεων, όπως τα κατέγραψε το «New Scientist».

1. Γιατί αυτό το σύμπαν και όχι άλλο;
Αναζητώντας τους θεμελιώδεις νόμους της φύσης, οι φυσικοί ουσιαστικά εργάζονται με βάση ένα συγκεκριμένο άξονα: να δείξουν γιατί το σύμπαν πρέπει να είναι όπως το βλέπουμε. Αν όμως οι επιστήμονες μπορούν να συλλάβουν με το μυαλό τους άλλους φυσικούς νόμους, γιατί τότε δεν μπορούν τα σύμπαντα που περιγράφουν θεωρητικά, να υπάρχουν κιόλας στην πραγματικότητα σε κάποιο άλλο μέρος; Οι επιστήμονες μπορούν εύκολα να φανταστούν διαφορετικά σύμπαντα με διαφορετικούς νόμους, οπότε το ερώτημα είναι γιατί στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν αυτοί οι νόμοι και όχι κάποιοι άλλοι;
2. Από τι είναι φτιαγμένο το κάθε τι;
Είναι πια φανερό στους φυσικούς ότι η κανονική ύλη -από την οποία αποτελούνται τα άτομα, τα άστρα και οι γαλαξίες- αποτελεί μόλις το 4% της συνολικής ενέργειας του σύμπαντος. Το ερώτημα αφορά το υπόλοιπο 96% που αποτελείται από σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια. Και αν μεν η σκοτεινή ύλη ίσως σύντομα «φωτιστεί» με νέα πειράματα, όπως του δορυφόρου «Φέρμι» (Fermi) της ΝΑΣΑ (NASA), τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα στη δεύτερη περίπτωση, της μυστηριώδους σκοτεινής ενέργειας, η οποία οδηγεί σε επιταχυνόμενη διαστολή του σύμπαντος, καθώς εδώ δεν φαίνεται… φως στο βάθος του τούνελ.
3. Πώς λαμβάνει χώρα η πολυπλοκότητα;
Από την απρόβλεπτη συμπεριφορά των χρηματοοικονομικών αγορών μέχρι την αυθόρμητη ανάδυση της ζωής από την ανόργανη ύλη, προκύπτει το ερώτημα με ποιο τρόπο εμφανίζεται και οργανώνεται η πολυπλοκότητα. Με άλλα λόγια, οι φυσικοί δεν έχουν ακόμα καταλάβει πώς απλά πράγματα, μέσα από απλές αλληλεπιδράσεις, οδηγούν σε πολύπλοκα φαινόμενα (βλέπε και «θεωρία του χάους» ).
4. Θα αποδειχτεί ποτέ ότι είναι σωστή η θεωρία των χορδών (string theory);
Η θεωρία των χορδών, που υποστηρίζει χονδρικά ότι τα θεμελιώδη σωματίδια της φύσης δεν είναι κουκίδες αλλά μικροσκοπικές ενεργειακές «χορδές», διαθέτει μια μαθηματική καλαισθησία, αλλά οι φυσικοί αγωνιούν ότι μπορεί να πεθάνουν χωρίς ποτέ να μάθουν αν αποτελεί την πιο αποκαλυπτική περιγραφή της πραγματικότητας που έχει ποτέ γίνει ή μήπως τελικά δεν είναι παρά ένα γοητευτικό θεωρητικό κατασκεύασμα. Ακόμα και μεγαλεπήβολα πειράματα, όπως αυτό του CERN, είναι απίθανο να δώσουν οριστική απάντηση για το αν οι χορδές όντως υπάρχουν και αποτελούν το θεμέλιο της φύσης.
5. Τι είναι η μοναδικότητα (και το «Μπινγκ Μπανγκ» );
Ίσως το μεγαλύτερο μυστήριο (που άπτεται πλέον της θρησκείας) αφορά το «ένα» και «μοναδικό» συμβάν από το οποίο όλα ξεκίνησαν, δηλαδή το «Μπινγκ Μπανγκ», την αρχική «έκρηξη» της Δημιουργίας. Η συμβατική φυσική θεωρεί ότι υπήρξε μια άπειρα καυτή και πυκνή κατάσταση στην αρχή του σύμπαντος, όπου οι γνωστοί φυσικοί νόμοι δεν ίσχυαν. Αλλά οι φυσικοί δεν μπορούν να περιγράψουν -και να καταλάβουν- ακριβώς αυτή την κατάσταση «μοναδικότητας», χωρίς την οποία ασφαλώς αδυνατούν και να προσφέρουν στον κόσμο μια αληθινή «θεωρία του παντός».
6. Τι είναι η…πραγματικότητα στην πραγματικότητα;
Ο υλικός κόσμος φαίνεται «απλός», αλλά, σε κάποιο επίπεδο, βρίσκεται πέρα από την κατανόησή μας. Η κβαντική φυσική, η οποία έδειξε ότι ο παρατηρητής μπορεί να αλλάξει τη φύση του αντικειμένου που παρατηρεί, «υποψιάζει» αρκετούς φυσικούς ότι απλώς έχουμε γρατσουνίσει την επιφάνεια της πραγματικότητας. Κανείς ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει καταλάβει πώς γίνεται το σύμπαν να ξέρει πότε παρακολουθείται και ανάλογα να αλλάζει. Για μερικούς, η ουσιαστική «επανάσταση» θα υπάρξει μόνο όταν κατανοηθεί η σχέση ανάμεσα στη φυσική πραγματικότητα και στην ανθρώπινη συνείδηση.
7. Πόσο μακριά μπορεί να μας πάει η Φυσική;
Η επιστημονική αναζήτηση που ξεκίνησε με το Γαλιλαίο (και πιο πριν με τους αρχαίους Έλληνες) και μας έχει αποκαλύψει τόσα πράγματα για το σύμπαν, πλησιάζει στο τέλος της; Έχουν φθάσει οι επιστήμονες κοντά στα όρια της εμπειρικής γνώσης;

Πηγή: http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_12/11/2009_307443

Ανακάλυψη νέων ουρανίων σωμάτων

Ανακαλύφθηκαν δύο ουράνια σώματα στο μέγεθος της Γης και με οξυγόνο στην ατμόσφαιρά τους, αλλά είναι άστρα και όχι πλανήτες.

Βρετανοί και Γερμανοί αστροφυσικοί ανακάλυψαν δύο ουράνια σώματα, που έχουν περίπου το μέγεθος της Γης και επίσης διαθέτουν ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο, μόνο που -δυστυχώς- είναι άστρα και όχι πλανήτες, άρα ακατάλληλα για φιλοξενία ζωής.
Η ανακάλυψη, υπό τον αστροφυσικό δρα Μπόρις Γκένσικε, έγινε από ερευνητές του βρετανικού πανεπιστημίου του Γουόργουικ και του γερμανικού πανεπιστημίου του Κιέλου και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science» .
Τα δύο ασυνήθιστα λευκά άστρα-νάνοι, που απέχουν 400 και 220 έτη φωτός από τη Γη αντίστοιχα, αποτελούν κατάλοιπα τεράστιων άστρων, τα οποία βρίσκονται πια στο τέλος της αστρικής εξέλιξής τους, έχοντας πια καταναλώσει όλο το διαθέσιμο υλικό τους για πυρηνική σύντηξη.
Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία της αστροφυσικής, τα μεγάλα άστρα, με μάζα επτά έως δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτήν του δικού μας ήλιου, θα καταναλώσουν όλο το υδρογόνο, το ήλιο και τον άνθρακά τους και θα τελειώσουν τη ζωή τους είτε ως λευκοί νάνοι με πλούσιους σε οξυγόνο πυρήνες, είτε θα εκραγούν ως σούπερ-νόβα και θα καταρρεύσουν προς το εσωτερικό τους, μετατρεπόμενα σε αστέρες νετρονίων.
Η ανεύρεση λευκών νάνων με άφθονο οξυγόνο θα επιβεβαίωνε αυτή τη θεωρία, όμως δυστυχώς σχεδόν όλοι οι λευκοί νάνοι έχουν τόσο πυκνά στρώματα υδρογόνου ή/και ηλίου, που εμποδίζουν τους επιστήμονες να δουν αν όντως υπάρχει οξυγόνο στο εσωτερικό του άστρου.
Για πρώτη φορά, οι Βρετανοί και οι Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν δύο λευκούς νάνους πλούσιους σε οξυγόνο στην επιφάνεια τους, πράγμα που θεωρείται ότι συμβαίνει, επειδή ο πυρήνας τους, για κάποιο λόγο, έχει χάσει το εξωτερικό «περιτύλιγμά» του από υδρογόνο και ήλιο.

Πηγή:
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathciv_1_13/11/2009_307676