Γιγάντιο προϊστορικό πτηνό είχε ράμφος σαν τσεκούρι

Ένα πτηνό βάρους 40 κιλών, που ζούσε στην περιοχή της σημερινής Αργεντινής πριν από έξι εκατ. χρόνια, σκότωνε τη λεία του χρησιμοποιώντας το ογκώδες ράμφος του σαν τσεκούρι, αποκαλύπτουν ανατομικές αναλύσεις και προσομοιώσεις στον υπολογιστή.

Το Andalgalornis, ένα από τα λεγόμενα «πτηνά του τρόμου» που ζούσαν στη Νότιο Αμερική, «δεν μπορούσε να αναμετρηθεί ευθέως με τη λεία του. Έπρεπε να στέκεται χοροπηδώντας σε μια απόσταση ασφαλείας και να επιτίθενται με ραμφίσματα σαν τσεκουριές» εξηγεί ο Λόρενς Ουίτμερ του Κολεγίου Οστεοπαθητικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο।Το πουλί, με ύψος γύρω στα 1,4 μέτρα, ακολουθούσε μια τακτική «επίθεσης και υποχώρησης [...] προσπαθώντας να σκοτώσει το ζώο και να το καταπιεί ολόκληρο, αν μπορούσε, ή να χρησιμοποιεί το ράμφος και τους ισχυρούς μύες του λαιμού για να κόψει κομμάτια σάρκας».Τα συμπεράσματα της ανατομικής μελέτης και της προσομοίωσης του ράμφους με λογισμικό μηχανικής βρίσκονται σε απόλυτη συμφωνία, επισήμανε ο Δρ Ουίτμερ.Το γιγάντιο ράμφος του Andalgalornis ήταν κούφιο -όπως τα οστά των περισσότερων πτηνών- παρόλα αυτά όμως ήταν ιδιαίτερα ισχυρό στον προσθιοπίσθιο άξονα. Πιθανότατα, όμως, δεν θα άντεχε απότομες κινήσεις αριστερά-δεξιά.Στην ίδια περιοχή ζούσε ένα ακόμα μεγαλύτερο «πτηνό του τρόμου», το Titanis, το οποίο μάλιστα πρόλαβε να επεκταθεί και στη Βόρειο Αμερική, πριν τελικά εξαφανιστεί.Η μελέτη δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική επιθεώρηση PLoS ONE.

Πηγή:

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=349324&dt=19/08/2010#ixzz0x8ojcYSC

Το αρχαιότερο κομμάτι Γης

Πετρώματα ηλικίας 4,5 δισεκατομμυρίων ετών ανακάλυψε ομάδα επιστημόνων στον αρκτικό Καναδά.Προέρχονται από μια εποχή που δεν είχε ακόμα σχηματιστεί ο φλοιός του πλανήτη μας.

Μια διεθνής επιστημονική ομάδα ανακάλυψε στον αρκτικό Καναδά πετρώματα που είναι πιθανώς τα αρχαιότερα που έχουν ποτέ βρεθεί στον πλανήτη μας και προέρχονται λίγο μετά από τη "γέννηση" της Γης, πριν περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Με το πέρασμα των δισεκατομμυρίων ετών μέχρι σήμερα, τα γήινα πετρώματα έχουν υποστεί αλλεπάλληλες επεξεργασίες, όπως προσμίξεις και λιώσιμο, όμως τα βράχια που ανακαλύφθηκαν στην αρκτική νήσο Μπάφιν, φαίνεται να περιέχουν τις χημικές "υπογραφές" των αρχέγονων πετρωμάτων, που χρονολογούνται λίγο μετά το βίαιο σχηματισμό του πλανήτη μας.
Οι γεωχημικές "υπογραφές" στις αρκτικές λάβες είναι τουλάχιστον 4,45 δισεκατομμύρια χρόνια παλαιές, ενώ η Γη έχει ηλικία 4,54 δισ. ετών. Οι λάβες που βρέθηκαν, προέρχονται από ηφαιστειακές εκρήξεις πριν από περίπου 60 εκατ. χρόνια, όμως περιέχουν μέσα τους τις χημικές "υπογραφές" από μια πολύ πιο αρχαία πηγή προέλευσης.
Η ανακάλυψη, υπό τον δρα Μάθιου Τζάκσον του τμήματος γεωεπιστημών του πανεπιστημίου της Βοστώνης και του Ινστιτούτου Κάρνεγκι, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC και το "Science". "Ίσως ανακαλύψαμε το αρχαιότερο κομμάτι της Γης", δήλωσε ο Τζάκσον.
Τα ευρήματα δείχνουν ότι κάτω από την περιοχή του Αρκτικού βρίσκονται μέχρι σήμερα μικρά τμήματα του μανδύα (δηλαδή του στρώματος που μεσολαβεί μεταξύ του επιφανειακού φλοιού και του πυρήνα στο κέντρο της Γης) που έχουν διατηρηθεί ουσιαστικά αμετάβλητα από τότε που σχηματίστηκε ο πλανήτης μας.
Η ηλικία αυτών των αρχέγονων πετρωμάτων υπολογίστηκε με την μελέτη των ισοτόπων του αερίου ηλίου που βρίσκεται εγκλωβισμένο στη λάβα. Η χρονολόγηση των 4,45 δισ. ετών σημαίνει ότι τα δείγματα του αρκτικού μανδύα αποτελούν απομεινάρια μιας εποχής που είχε μεν σχηματιστεί ο πυρήνας, αλλά όχι ακόμα ο φλοιός της Γης.
Η αναζήτηση ιχνών από τα αρχαιότερα γήινα πετρώματα αποτελεί το "ιερό δισκοπότηρο" της σύγχρονης γεωλογίας. Αν η ανακάλυψη επιβεβαιωθεί, τότε θα θέσει σε αμφισβήτηση τις κυρίαρχες θεωρίες για τη δημιουργία του πλανήτη μας, επειδή ο αρχαίος μανδύας που ανακαλύφθηκε, έχει διαφορετική χημική σύσταση σε σχέση με αυτή που προβλέπουν οι θεωρίες. Αυτό πιθανότατα σημαίνει ότι η πρώιμη Γη είχε μια πολύ πιο πολύπλοκη γεωλογική ιστορία από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.
Πάντως διάφοροι επιστήμονες, όπως ο γεωχημικός Άλμπερτ Χόφμαν του γερμανικού Ινστιτούτου Χημείας Μαξ Πλανκ και ο καθηγητής Τιμ Έλιοτ του βρετανικού πανεπιστημίου του Μπρίστολ, εμφανίστηκαν επιφυλακτικοί για το κατά πόσο έχουν όντως βρεθεί τόσο παλαιά πετρώματα.

Πηγή:

http://news247.gr/kosmos/science/petrwmata_apo_thn_arxh_ths_dhmioyrgias.463231.html

Έκπληξη από τα άστρα

Ότι ήξεραν μέχρι τώρα οι επιστήμονες για τις μαύρες τρύπες, μοιάζει να ανατρέπεται, καθώς η ανακάλυψη ενός άστρου που ήταν 40 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο και μετατράπηκε σε αστέρα νετρονίων με ασύλληπτη βαρύτητα, αλλάζει τα δεδομένα!

Η ανακάλυψη ενός άστρου νετρονίων με ισχυρό μαγνητικό πεδίο, το οποίο γεννήθηκε από την κατάρρευση ενός πολύ μεγάλου άστρου που θα έπρεπε να δημιουργήσει μια μαύρη τρύπα, προκαλεί το ενδιαφέρον των αστρονόμων καθώς θέτει εν αμφιβόλω τις θεωρίες για την εξέλιξη των άστρων, σύμφωνα με εργασίες που δημοσιεύθηκαν σήμερα.
Ένα άστρο νετρονίων, η πυκνότητα του οποίου μπορεί να φτάσει τους εκατό εκατομμύρια τόνους ανά κυβικό εκατοστό, δημιουργείται κατά την κατάρρευση ορισμένων μεγάλων άστρων στο τέλος της ζωής τους, τα μεγαλύτερα από τα οποία δημιουργούν μαύρες τρύπες.
Το μάγναστρο, ένας ιδιαίτερος τύπος άστρου νετρονίων που έχει μαγνητικό πεδίο ένα εκατομμύριο δισεκατομμύρια φορές ισχυρότερο αυτού της Γης, παρατηρήθηκε μέσα στον αστερισμό Westerlund 1, σε απόσταση 16.000 ετών φωτός από τη Γη, χρησιμοποιώντας το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) που είναι εγκατεστημένο στη Χιλή, διευκρινίζει σε ανακοίνωσή του το Νότιο Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο (ESO).
Όσο πιο μεγάλο είναι ένα άστρο, τόσο συντομότερη είναι η ζωή του. Τα άστρα του αστερισμού, όλα σχετικά νέα, είχαν κατά προσέγγιση την ίδια ηλικία, από 3,5 ως 5 εκατομμύρια έτη, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις.
Αυτό που έγινε μάγναστρο είχε ζωή συντομότερη από τους συντρόφους του που βρίσκονται ακόμη "εν ζωή", συνεπώς "πρέπει να ήταν ακόμη πιο μεγάλο", εξηγεί ο Σάιμον Κλαρκ (Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Βρετανία), υπεύθυνος της ομάδας και μεταξύ των συντακτών του άρθρου που δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Astronomy and Astrophysics.
Αφού προσδιόρισαν, χάρη στις κινήσεις τους, τη μάζα των άστρων που εξελίσσονται σε ζεύγη μέσα στον αστερισμό, οι αστρονόμοι υπολόγισαν ότι το μάγναστρο προήλθε από ένα άστρο μεγάλο όσο 40 Ήλιοι.
Όμως, σύμφωνα με τις θεωρίες για την εξέλιξη των άστρων που ίσχυαν ως τώρα, τα άστρα των οποίων η αρχική μάζα είναι από 10πλάσια ως 25πλάσια του Ήλιου σχηματίζουν άστρα νετρονίων και αυτά των οποίων η μάζα είναι μεγαλύτερη από το 25πλάσιο αυτής του Ήλιου παράγουν μαύρες τρύπες.
"Τα άστρα αυτά πρέπει να απαλλαγούν τουλάχιστον από τα εννέα δέκατα της μάζας τους πριν εκραγούν σε σούπερνόβα, διαφορετικά σχηματίζουν μαύρη τρύπα", λέει ο Ιγνάσιο Νεγκερουέλα (Πανεπιστήμιο του Αλικάντε, Ισπανία), που συμμετείχε στις εργασίες αυτές.
Το άστρο που έγινε μάγναστρο φέρεται ότι είχε έναν αστρικό σύντροφο ο οποίος απορρόφησε ένα μέρος της ύλης του αδυνατίζοντάς το, πράγμα που εξηγεί το ότι δεν έγινε μαύρη τρύπα.
Όμως αν ένα άστρο με μάζα 40πλάσια αυτής του Ήλιου καταφέρνει να μην εξελιχθεί σε μαύρη τρύπα, οι αστρονόμοι αναρωτιούνται: ποια μάζα πρέπει πραγματικά να έχει ένα άστρο για να καταρρεύσει και να σχηματίσει μια μαύρη τρύπα;

Πηγή: http://news247.gr/kosmos/science/neo_mysthrio_me_tis_mayres_trypes.471293.html