Περίπου 8.7 εκατομμύρια είδη στον πλανήτη Γη

Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στον πλανήτη Γη ζούμε περίπου 8,7 εκατομμύρια είδη.
Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο “Journal PLoS Biology” θεωρείται η ακριβέστερη μέχρι σήμερα και μέρος της αναδημοσιεύτηκε στο BBC. Σύμφωνα με αυτή τα περισσότερα από τα ειδή δεν έχουν καταγραφεί και ταυτοποιηθεί και αν ξεκινούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο αύριο θα τελειώναμε περίπου το 3011, ενώ αρκετά από τα είδη θα έχουν εξαφανιστεί πριν καταγραφούν.
Ο αριθμός των ειδών του πλανήτη σε πολλούς μπορεί να μοιάζει κάτι εύκολα μετρήσιμο, παρόλα αυτά οι επιστήμονες χρειάστηκε να μελετήσει τις σχέσεις και την αναλογία ανάμεσα στα κλαδιά και τα παρακλάδια του “δέντρου της ζωής”, προκειμένου να καταλήξει στον συγκεκριμένο αριθμό.
“Είναι μια αξιοθαύμαστη μαρτυρία της ανθρώπινης αυταρέσκειας, το γεγονός ότι γνωρίζουμε για παράδειγμα ότι η βιβλιοθήκη του αμερικανικού Κονγκρέσου είχε την πρώτη Φεβρουαρίου 2011, 22,194,656 βιβλία αλλά να μην ξέρουμε ούτε κατά προσέγγιση πόσα είδη ζώων και φυτών υπάρχουν στον πλανήτη” δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Royal Society, λόρδος Ρόμπερτ Μέι.
Σύμφωνα με τη μελέτη από τα 8,7 εκατομμύρια είδη συγκατοίκων μας στη Γη, η πλειοψηφία είναι ζώα και ακολουθούν σε σημαντικά μικρότερους αριθμούς οι μύκητες, τα φυτά, τα πρωτόζωα και φύκια ένω εξαιρούνται της λίστας τα βακτήρια και άλλοι μικροοργανισμοί.
Aπό αυτά καταγεγραμμένα και ταξινομημένα είναι μόνο το 1,2 εκατομμύρια. Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν τις μαθηματικές αναλογίες ανάμεσα στα διαφορετικά φύλα, γένη και άλλες κατηγορίες του συστήματος επιστημονικής ταξινόμησης για να καταλήξουν στην συγκεκριμένη εκτίμηση, η οποία όμως όπως λένε θα μπορούσε εύκολα να πέφτει έξω κατά αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες είδη.
Όπως δήλωσε ο δόκτορ Τίντενσον της ομάδας που συγκρότησε την συγκεκριμένη μελέτη και θα ακολουθήσουν καινούργιες και πιο ακριβείς εκτιμήσεις για το σύνολο των ειδών, ειδικά καθώς αντιλαμβανόμαστε την λεπτή ισορροπία στην οποία βρισκόμαστε με τους άλλους συγκάτοικους μας στον πλανήτη. Παρόλα αυτά όπως εξηγεί ο Τίντενσονμ “όταν σκεφτόμαστε είδη μας έρχονται στο μυαλό ζώα και πουλιά, αλλά αν πάμε σε μικρότερες μορφές ζωής τα πράγματα γίνονται πιο περίπλοκα. Αν σηκώσεις μια πέτρα στον πάτο του ωκεανού το 90% των ευρημάτων σου δεν θα έχει καταγραφεί ποτέ. Και στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου μπορείς εύκολα να βρίσκεις συνεχώς νέα είδη εντόμων”.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=303982

Αποκαλυπτικές έρευνες για τα προϊστορικά ταξίδια στο Αιγαίο

Με βάση νέες τεχνικές χρονολόγησης πετρωμάτων όπως o οψιδιανός, επιστήμονες -μεταξύ των οποίων και Έλληνες- ανακάλυψαν πως οι προϊστορικοί άνθρωποι μπορεί να ταξίδεψαν στο Αιγαίο πριν από 15000 χρόνια.

Ο οψιδιανός είναι ένα ηφαιστειακό πέτρωμα με υαλώδη μορφή, που εξαιτίας της σύστασης και της ανθεκτικότητας του χρησιμοποιήθηκε από τα τέλη της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου (πριν από 35000 έως 11.000 χρόνια) για την κατασκευή εργαλείων και όπλων.

«Ο οψιδιανός ήταν ένα πολύτιμο πέτρωμα που βρίσκεται μόνο στη Μήλο, με λίγα κοιτάσματα στην Αντίπαρο και στο Γυαλί (νησάκι μεταξύ Νισύρου και Κω). Από εκεί και μέσω του εμπορίου διαδόθηκε σε όλο το Αιγαίο, καθώς και στην ηπειρωτική χώρα», εξηγεί ο κ. Νικόλαος Λάσκαρης από το Πανεπιστήμιο του Αιγαίου στο διαδικτυακό περιοδικό Past Horizons. Έτσι, οι άνθρωποι πριν από την Εποχή του Χαλκού που ήθελαν να αποκτήσουν αιχμηρά εργαλεία και όπλα υποχρεώνονταν να ταξιδέψουν με πλοίο μέχρι τη Μήλο.
Ενδείξεις για ταξίδια στη Μήλο από την παλαιολιθική εποχή έχουν βρεθεί στο σπήλαιο Φράγχθι του νομού Αργολίδας, μια από τις σημαντικότερες προϊστορικές θέσεις στην Ελλάδα. Το σπήλαιο κατοικήθηκε σίγουρα από τον Homo sapiens (30000 π. Χ.), πιθανόν και από τον άνθρωπο του Νεάντερταλ (40000 π. Χ.), ενώ υπάρχουν ενδείξεις συνεχούς κατοίκησης μέχρι το 3000 π.Χ., καθιστώντας το έναν από τους μακροβιότερους τόπους συνεχούς ανθρώπινης παρουσίας. Στο εσωτερικό του βρέθηκαν μοναδικά ευρήματα, όπως ένας ανθρώπινος σκελετός, ηλικίας 10.000 - 8.000 ετών, πήλινα θραύσματα, ειδώλια, αγαλματίδια, χάντρες, κατεργασμένα όστρακα και οψιδιανός της παλαιολιθικής εποχής. Η τελευταία ανακάλυψη έφερε τα πάνω κάτω στην αντίληψη για τις θαλάσσιες μεταφορές, καθώς γεωχημικές έρευνες έδειξαν ότι πρόκειται για οψιδιανό που προήλθε από τη Μήλο, 80 μίλια μακριά από το σπήλαιο.
«Επρόκειτο για ναυτικούς που πέρναγαν από το ένα νησί του Αιγαίου στο άλλο, φτάνοντας μέχρι τη Μικρά Ασία και την ελληνική ενδοχώρα», αναφέρει ο κ. Λάσκαρης, ο οποίος μαζί με τους συνεργάτες του δημοσιεύουν σχετικό άρθρο στο «Journal of Archaeological Science», στο τεύχος του Σεπτεμβρίου 2011.
Ο Έλληνας επιστήμονας και οι συνεργάτες του χρησιμοποίησαν μαζί με την παραδοσιακή μέθοδο που λέγεται χρονολόγηση της υδάτωσης του οψιδιανού (obsidian hydration dating, OHD), μια νέα τεχνική, τη φασματομετρία δευτερογενούς μάζας ιόντων της διαποτισμένης επιφάνειας (secondary ion mass spectrometry of surface saturation, SIMS-SS), η οποία τους επιτρέπει να υπολογίσουν την ποσότητα του νερού που εισχωρεί στο πέτρωμα.
Με τη νέα μέθοδο, ο κ। Λάσκαρης και οι συνεργάτες του απέδειξαν ότι αντικείμενα από οψιδιανό της Μήλου κατασκευάστηκαν στην ενδοχώρα πολύ νωρίτερα από ό,τι αρχικά θεωρείτο. Με άλλα λόγια, οι προϊστορικοί άνθρωποι πραγματοποίησαν θαλάσσια ταξίδια στα νησιά -με άγνωστους μέχρι σήμερα τύπους πλοίων- από πολύ νωρίς.

Πηγή: http://www.enet.gr/?i=news.el.episthmh-texnologia&id=305144